Okuduğunu ve Dinlediğini Unutmamak İçin Okunacak Dualar

Okuduğunu ve Dinlediğini Unutmamak İçin Okunacak Dualar

Okuduğunu ve Dinlediğini Unutmamak İçin Okunacak Dualar

“el-Câmi’u limefterak min düreri’l-ulûmi’l-fâiza” isimli eserde naklolunduğu üzere; insanlar içerisinde hafızası en güçlü olmak isteyen kişi okuyacağı kitabı eline alırken:

OKUNUŞU:

“Bismillahi ve sübhanallahi ve lâ ilâhe illallahu ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi’l a’liyyil-azimi a’dede külli harfin ve kitabin yektebü ilâ ebedi’l abidine ve dehri’d-dahirine ve sallallahu teâla a’la seyyidina muhammedin ve a’la alihi ve sahbihi ve selleme teslima.”

ANLAMI:

“Allâh’ın ismiyle! Allâh-u Te’âlâ noksan sıfatlardan münezzehtir. Allâh-u Teâlâ’dan başka hiçbir ilâh yoktur. O en yüce ve en büyük Allâh-u Teâlâ’nın yardımı olmaadan hiçbir günahtan dönüş, hiçbir ibâdete de kuvvet yoktur.

Ulemanın beyanı vechile; okuduklarından bir harf bile unutmak istemeyen kişi okumaya başlamadan önce şu duayı okur:

OKUNUŞU:

“Allahümmefteh-lena ebvabe hikmetike venşür aleyna hazaine rahmetike ya ze’l-celâli ve’l-ikram.”

ANLAMI:

“Ey Allâh! Sen bize hikmet kapılarını aç, Sen rahmetinin hazinelerini üzerimize saç, ey celâl ve ikrâm sahibi (kabul et)!” (Muhammed Fethâ ibni Abdilvâhid es-Sûsî, ed-Dürratü’l-harîde, 1/153)

“el-Buğye” isimli eserde zikredildiğine göre; İlim kitaplarını mütelaa etmek isteyen kişinin îtînâ göstermesi gereken hususlardan biri de okumaya başlamadan önce huzur-u kalp ile şöyle demesidir:

OKUNUŞU:

“Allâhümme inni estevdi’uke cemi’a ma enzuruhü fi haze’l-kitabi hatta teruddehü ‘aleyye fi vakti’h-tiyaci ileyh.”

ANLAMI:

“Ey Allâh! Bu kitapta göreceğim şeylerin tümünü, o bilgilere muhtaç olduğum vakit onları benim hıfzıma iade edesin diye Sana emanet ediyorum.”

Bazı alimler bu duayı Allâh-u Teâlâ’nın fazlıyla, hafıza için çok faydalı bulduklarını beyan etmişler, yine böylece bir âlimin sohbetine veya dersine katıldıklarında:

OKUNUŞU:

“Allâhümme inni estevdi’uke cemi’a ma estefidühü min haze’s-seyyidi ev fi haze’l-meclisi hatta teruddehü ‘aleyye fi vakti’h-tiyaci ileyh.”

ANLAMI:

“Ey Allâh! Bu zattan veya bu mecliste istifade edeceğim ilimlerin tümünü, o bilgilere muhtaç olduğum vakit onları benim hıfzıma iade edesin diye Sana emanet ediyorum.” dedikleri zaman Allâh-u Teâlâ’nın izniyle hafızaları zayıf olsa da o mecliste dinlediklerini unutmadıklarını bildirmişlerdir.” (Muhammed Fethâ ibni Abdilvâhid es-Sûsî, ed-Dürratü’l-harîde, 1/153)

hadmin:
Related Post