7 Ayeti Kerim ve sırrı

7 Ayet-i kerime ve sırları:
“Kİm bu yedi ayeti sabahleyin okusa, o gün, bütün bela ve kazalardan korunmuş olur”
“Bu yedi ayet-i kerime okunduğu gün gök yere inse, bela ve kazalar olsa, okuyan kimse okuduğu bu yedi ayet bereketiyle hiç bir zarar ve korku hissetmeden kurtulmuş olur.”

Yedi ayetler okunuşu:

Bismillahi’r-Rahmani’r-Rahim.

1-) Tevbe suresi 51. ayet
Okunuşu:
“Kul len yusîbenâ illâ mâ keteballâhu lenâ, huve mevlânâ, ve alâllâhi felyetevekkelil mu’minûn (mu’minûne).”
Anlamı:
“De ki: bizim başımıza ancak Allah’ü Tealanın bizim için yazdığı şeyler gelir. O bizim Mevlamızdır. Onun için müminler ancak (yalnız ve yalnız) Allah’a güvenip dayanmalıdırlar.”

2-) Yunus suresi 107. ayet
Okunuşu:
“Ve in yemseskallâhu bidurrin fe lâ kâşife lehu illâ huve, ve in yuridke bi hayrin fe lâ râdde li fadlihi, yusîbu bihî men yeşâu min ibâdihi, ve huvel gafûrur rahîm (rahîmu).“
Anlamı:
“Eğer Allah’ü Teala, sana bir zarar dokunduracak olursa, yine o zararı Allah’ü Tealadan başka hiçbir giderecek kuvvet yoktur. Ve eğer Allah’ü Teala, sana bir hayır murat eder (iyilik ederse), O’nun (Allah’ın) fazlu-keremini (iyiliğini) engel olup ret edecek (geri çevirecek mani olacak) hiçbir kuvvet de yoktur. Allah’ü Teala, fazlu-keremini (ihsan ve iyiliklerini) kullarından dilediğine verir. Allah Gafur’dur – Suçları çok örtücü (gizleyici), günahları bağışlayıcıdır. Rahiym’dir – Kullarını çok acıyandır, merhametlidir.”

3-) Hud suresi 56.ayet
Okunuşu:
“İnnî tevekkeltu alâllâhi rabbî ve rabbikum, mâ min dâbbetin illâ huve âhızun bi nâsıyetihâ, inne rabbî alâ sırâtın mustekîm (mustekîmin).”
Anlamı:
“Doğrusu ben, hem benim Rabbim, hem de sizin Rabbiniz olan Allah’ü Tealaya tevekkül ettim. (O’na güvenip dayandım – O’na bağlandım). Yeryüzünde hareket eden hiçbir canlı hayvan yoktur ki, idaresi (dizgini) O’nun elinde olmasın (tüm canlıların dizgini, idaresi Allah’ın elindedir.) Benim Rabbim doğru bir yol üzerindedir.”

4-) Ankebut suresi 60. ayet
Okunuşu:
“Ve keeyyin min dâbbetin lâ tahmilu rızkahâ allâhu yerzukuhâ ve iyyâkum ve huves semîul alîm (alîmu).”
Anlamı:
“Nice (ne kadar) canlı hayvanlar vardır ki, (zaifliklerden) dolayı rızıklarını (yiyecek ve içeceklerini) taşımıyor (elde edemiyor kazanamıyor). Onları ve sizi Allah’ü Teala besliyor. O (Allah), Semi’dir – en iyi işitendir. Alim’dir – En iyi bilendir.”

5-) Fatır suresi 2. ayet
Okunuşu:
“Mâ yeftehillâhu lin nâsi min rahmetin fe lâ mumsike lehâ, ve mâ yumsik fe lâ mursile lehu min ba’dihî, ve huvel azîzul hakîm (hakîmu).”
Anlamı:
“Allah’ın insanlara (kullarına) açacağı (göndereceği) herhangi bir rahmet ve nimeti (iyilikleri) engelleyip tutacak (mani olacak) yoktur. Her neyi de tutarsa (vermezse), onu da ondan sonra salacak (verecek) yoktur. O (Allah) Azizdir – her şeye galiptir. (Tek güçlü O’dur.) Hakimdir hükmünde hikmet sahibidir. (Her şeyi yerli yerince yapan O’dur.)”

6-) Zümer suresi 38.ayet
Okunuşu:
“Ve le in seeltehum men halakas semâvâti vel arda le yekûlunnallâhu, kul e fe raeytum mâ ted’ûne min dûnillâhi in erâdeniyallâhu bi durrin hel hunne kâşifâtu durrihi ev erâdenî bi rahmetin hel hunne mumsikâtu rahmetihi, kul hasbiyallâhu, aleyhi yetevekkelul mutevekkılûn (mutevekkılûne).”
Anlamı:
“Ey Resulum ya Muhammed! Şübhesiz ki, kafirlere ‘yeri ve gökleri kim yarattı’ diyecekler. Ey Resulüm! Sen de ki, o halde bana söyleyin bakalım: Allah bana bir zarar verirse, onlar (taptıklarınız), O’nun bu zararını giderebilirler mi? Veyahut Allah, bana bir nimet(bir iyilik) ve afiyet dilerse, onlar Allah’ın bu nimetini engelleyebilirler mi? Ey Resulüm! De ki, Allah bana kafidir. Tüm tevekkül edenlerin tevekkülü ancak O’nadır.”

7-) Tevbe suresi 129. ayet
Okunuşu:
“Fe in tevellev fe kul hasbiyallâh(hasbiyallâhu), lâ ilâhe illâ hûve, aleyhi tevekkeltu ve huve rabbul arşil azîm (azîmi).”
Anlamı:
“Ey Resulüm ya Muhammed! Eğer yüz çevirirlerse onlara de ki, “Bana Allah yeter. O’ndan başka kendisine ibadet edilecek hiçbir ilah yoktur. Ben ancak O’na güvenip bağlandım ve o büyük Arşın sahibi, Rabbimdir.”

Dikkat:
Bu yedi ayet-i Kerime’nin manalarını can kulağıyla okursak, anlarız ki, bu ayetler, okuyan kimsenin her hacetine (dilek ve muradına) derman olur.

Not: Başka Kaynaklarda Tevbe 129 yerine Hud 6 ayeti yer almaktadır.

Hud suresi 6. Ayet:
Okunuşu:
Ve mâ min dâbbetin fîl ardı illâ alâllâhi rızkuhâ ve ya’lemu mustekarrahâ ve mustevdeahâ, kullun fî kitâbin mubîn(mubînin).
Anlamı:
Yeryüzünde yürüyen her canlının rızkı, yalnızca Allah’ın üzerinedir. Allah o canlının durduğu yeri ve sonunda bırakılacağı mekanı bilir. (Bunların) hepsi açık bir kitapta (levh-i mahfuz’da) dır.

Yedi ayeti kerime’nin fazileti:
1-) Her derde, sıkıntıya ve bunalıma okunur.
2-) Her turlu hastalığa manevi tedavi için okunur.
3-) Zor bir isin başarılmasına okunur.
4-) Yeni bir ise, yeni bir göreve başlanırken okunur.
5-) Zor bir sınavın başarılmasında okunur.
6-) Herhangi bir dileğinin gerçekleşmesi için okunur